အမ်ိဳးသမီးတို႔ရဲ႕ ဇာတ္သိမ္း

အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းကက်ေတာ့ လူမႈေရးနဲ႔ စိတ္အေျခအေနေတြအေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မူတည္ေနပါတယ္။ ေယာက္်ားအမ်ားစုက (ကိုယ္နဲ႔ႏိႈင္းၿပီး) ထင္ထားသလို ေသြးသားေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ခင္ပြန္းသည္ အေပၚမွာ သူ႔ဟာသူ အလိုလိုျဖစ္ေပၚေနတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ (ျမန္မာလိုဆိုရင္ ေတာ့ “သဒၶါ” ၾကည္ျဖဴမႈလို႔ ေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္)၊  အရင္တုန္းက ခ်စ္ေရးခ်စ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခံစားခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြ၊ နိစၥဓူဝ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကံဳေနရတဲ့ စိတ္တင္းၾကပ္မႈ၊ အာ႐ံုေညာင္းမႈေတြ၊ ကိုယ္ဝန္ရွိသြားမွာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနတာေတြ၊ လိင္မႈကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ မိမိကိုယ္ကို အျပစ္မကင္းသလို ခံစားမိရတာေတြအျပင္ အပ်ိဳးကာလ ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကာသလဲ၊ ဘယ္လို ပ်ိဳးယူခဲ့သလဲဆိုတာေတြက အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းကို လႊမ္းမိုး ခ်ဳပ္ကိုင္ထားပါတယ္။

ဆိုၾကပါစို႔ဗ်ာ၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းသည္က တျခားတစ္ပါးေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ေဖာက္ျပားေနတယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ သံသယမကင္း ျဖစ္မိေနတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ခင္ပြန္းနဲ႔ ခ်စ္ပြဲဝင္ရာမွာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္က အလိုလိုဝင္ၿပီးသားပါ။ သူ႔ဟာသူ ေသလုေအာင္ ခ်စ္ခ်စ္၊ မုန္႔ကိုသာ ေဝစားမယ္ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္က အဲသလို သံသယနဲ႔သာဆိုရင္ ကိုယ့္ခင္ပြန္း အေပၚမွာ သိပ္ေတာင္ သတီေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သည္အခါမွာ ကိုယ့္ခင္ပြန္းမို႔ မလႊဲသာလို႔သာ မျငင္းဘဲေနလိုက္ရတယ္၊ ဘယ္လိုမွ သာယာမွာမဟုတ္သလို  ဇာတ္သိမ္းကိုလည္း ေရာက္စရာ လမ္းက ေဝးလို႔ ေနေတာ့မွာပါ။

ဒါမွမဟုတ္လည္း အခုမွ ညားခါစ။ အမ်ိဳးသမီးမွာက အရင္ကလည္း ရည္းစားသနံေတာင္ ထားဖူးတာ မဟုတ္ဘူး။ သည္အခါမွာ ကိုယ့္ခင္ပြန္းနဲ႔မို႔ လက္ခံလိုက္ရတယ္၊ သူ႔မွာ ရွက္တဲ့စိတ္ကလည္း မႊန္ထူလို႔၊ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ကလည္း ေမွာင့္ေနတယ္ဆိုျပန္ရင္လည္း အလားတူပဲ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ အဲလိုမွမဟုတ္ဘူး၊ အိမ္ေထာင္သက္လည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ရလာၿပီ၊ ေယာက္်ားလုပ္တဲ့သူနဲ႔လည္း အေပးအယူ မွ်ေနၿပီ၊ သို႔ေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ဖခင္က မမာဘူး၊ အသဲအသန္ ျဖစ္ေနတယ္၊ ေန႔လားညလားလို႔ ပူေနရတယ္ဆိုရင္လည္း ဒါမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေနႏိုင္ျပန္တယ္။ ယုတ္စြအဆံုး၊ လင္နဲ႔မယား အတူေနၾကတာကို တစ္ဖက္ခန္းက ၾကားသြားေလမလားဆိုတဲ့ ေၾကာင့္ၾကမႈေလး အနည္းအပါး ေပၚလာတာနဲ႔တင္ပဲ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ သာယာမႈကို အျပည့္အဝ မခံစားရႏိုင္ပါဘူး။

ေယာက္်ားဆိုတဲ့ သဘာဝကက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳးခင္ဗ်။ “ဆင္လိုက္တုန္း ဟိုဟာျဖစ္”ဆိုတဲ့ ျမန္မာဆို႐ိုးဟာ ေယာက္်ားသဘာဝကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ထင္ဟပ္ေနတဲ့ စကားပါပဲ။ အမွန္လည္း အမွန္ပါ။ ေယာက္်ားေတြအတြက္က်ေတာ့ သည္ကိစၥမွာ ကာလသံုးပါး ေရြးမေနတတ္သလို ေဘးဘီကိုလည္း တယ္ မၾကည့္တတ္ၾကေတာ့ က်ားနဲ႔ မတို႔ၾကားက အဟပ္ကြာမႈဟာ တအားကို ျခားနားလို႔ေန ပါတယ္။

၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ တင္သြင္းခဲ့တဲ့ ခင္းေဆး အစီရင္ခံစာမ်ားအရဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ရွင္ ေယာက္်ား ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရဲ႕အထက္ဟာ ပံုမွန္အားျဖင့္ ဇာတ္သိမ္းခန္းကို ေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္လို႔ ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက တစ္ပတ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္ကေန သံုးႀကိမ္ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အဲ… သို႔ေသာ္လည္းပဲ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာက်ေတာ့ကာ အိမ္ေထာင္သက္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးခါမွ တစ္ႀကိမ္ တစ္ခါေလာက္သာ ဇာတ္သိမ္းအထိေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္လို႔ ေျဖၾကားသူက ၆၃ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရွိပါသတဲ့။

ေဒါက္တာခင္းေဆးရဲ႕ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ေလ့လာခ်က္မ်ားက အထင္အရွား ျပဆိုေနျပန္တာက အိမ္ေထာင္ရွင္ မိန္းမသားထုရဲ႕ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းနီးပါးဟာ မိမိရဲ႕လင္သားနဲ႔ ခ်စ္တင္းေႏွာေနခိုက္မွာ ဇာတ္သိမ္းခန္းကို တစ္ခါတရံမ်ားမွာ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါဆို ၆၀ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က “ႏိုးပါ”လို႔ ေျဖလိုက္ရာ က်ပါတယ္။

အဲ… အိမ္ေထာင္ရွင္ မိန္းမသား ခုနစ္ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ ဇာတ္သိမ္းတယ္ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ေတာင္ ျပန္ေမးယူရတဲ့အထိ မသိရွိၾကဘူးတဲ့ခင္ဗ်။ သည္အခ်က္ေတြဟာ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္နဲ႔ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သုေတသန ေလ့လာခ်က္ေတြက ေဖာ္ျပထားတာေတြကို ကိုးကားၿပီး ေျပာရတာပါ။ သူတို႔ဆီက ၁၉၇၃၊ ၇၇ အေျခအေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကေန႔အေျခအေနနဲ႔ ယွဥ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ လင္မယားကိစၥေတြမွ သိပ္ပြင့္လင္းလွေခ်ရဲ႕လို႔ မဆိုႏိုင္ေသးတာကို စာဖတ္သူ လူႀကီးမင္းမ်ားလည္း သေဘာတူႏိုင္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဆိုလိုတာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေရွ႕တိုင္းလူ႔ေဘာင္မွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ မိန္းမသားထုမွာဆိုရင္ သည္ကိန္းဂဏန္းထက္ မေလ်ာ့တဲ့အျပင္ အဆမ်ားစြာ နည္းပါးတဲ့ အေရအတြက္ကသာ ဇာတ္သိမ္းဆိုတာကို ေသခ်ာဂန နားလည္ႏိုင္ၾကမယ့္သေဘာရွိသလို အမွန္တကယ္ ေတြ႕ၾကံဳဖူးသူ ဦးေရဟာလည္း နည္းေနႏိုင္ပါတယ္။
သည္မွာလည္း အားလံုး ျပန္ခ်ဳပ္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ လင္နဲ႔ မယားတို႔ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပြင့္လင္းၾက၊ စကားေပါက္ၾက၊ ေျပာျဖစ္ၾက၊ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းျဖစ္ၾကသလဲဆိုတဲ့အေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မူတည္ေနတာကိုသာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကိုယ့္လိုအင္၊ သူ႔လိုအင္၊ ကိုယ့္အႀကိဳက္၊ သူ႔ အႀကိဳက္ကို သိရေအာင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္နဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ခ် ေဆြးေႏြးတတ္မွသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရရွည္ အတူလက္တြဲၿပီး ေပ်ာ္ပြဲဆင္ႏိုင္ၾကမယ့္ အခ်က္ကို အိမ္ေထာင္ရွင္တိုင္း သတိခ်ပ္သင့္လွေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

သည္ဘေလာ့(ဂ္)မွာ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က ေမးထားပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဇာတ္သိမ္းတာကို ဘယ္လို သိႏိုင္မလဲတဲ့။ ေတာ္ေတာ္ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းလို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ သိပ္ေတာင္ အကင္းပါးစရာ မလိုပါဘူး။ အင္မတန္ သိသာပါတယ္။ မ်က္ႏွာအမူအရာလည္း အမ်ားႀကီး ေျပာင္းသြားတယ္။ ကိုယ္ခႏၶာ တံု႔ျပန္ပံုေတြကလည္း အလြန္အင္မတန္ သိသာပါတယ္။  ပက္လက္အိပ္ေနတာဆိုရင္ တင္ပါး၊ ဒါမွမဟုတ္ ခါးက ေဆာင့္ၿပီး ၾကြလာတတ္ပါတယ္။ ယားတတ္သူကို အမွတ္တမဲ့ ကလိထိုးလိုက္တဲ့အခါမွာ ဇတ္ခနဲ ျဖစ္သလိုမ်ိဳး အားနဲ႔ အင္နဲ႔ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဗိုက္သားေတြ တုန္ခါေနတတ္တယ္။ ေယာနိအတြင္းက သားအိမ္ၾကြက္သားမ်ားလည္း တုန္ခါ လႈပ္ရွားတဲ့အတြက္ ေယာနိလည္း ဇတ္ခနဲ ဇတ္ခနဲ ၾကံဳ႕ၾကံဳ႕သြားတတ္ပါတယ္။  ၾကားေနက် မဟုတ္တဲ့ အာေမဋိတ္သံ တစ္ခုခုကလည္း သိသာႏိုင္ပါတယ္။

သည္ေနရာမွာ ေမးတဲ့သူက ခ်စ္တင္းေႏွာရင္းနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ သိႏိုင္မလဲဆိုတာ ပါပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ သာသနာျပဳပံုစံ (၀ါ) ေလွႀကီးထိုး ႐ိုး႐ိုးနည္းအတိုင္း အမ်ိဳးသားက အထက္စီးကေနၿပီး ခ်စ္တင္းေႏွာရာမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အတြက္ ဇာတ္သိမ္းဖို႔က အမ်ိဳးသမီး အမ်ားစုအတြက္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တာကို သတိခ်ပ္ၾကေစလိုပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးက အထက္စီးကေနတဲ့ အေရွ႕တိုင္း မူလပထမ ႐ိုးရာပံုစံနဲ႔ဆိုရင္သာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ဇာတ္သိမ္းခန္းကို ေရာက္ရိွႏိုင္တာပါ။ အဲလိုအခါမ်ိဳးမွာဆိုရင္လည္း အထူး ေျပာစရာ မလိုဘဲ ခႏၶာကိုယ္၊ မ်က္ႏွာအမူအရာ၊ အာေမဋိတ္အစရိွတဲ့ ေ၀ါဟာရမဲ့ ဘာသာစကားေတြနဲ႔ ေကာင္းစြာ သိရိွႏိုင္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

သည္ေနရာမွာ ေယာက္်ားတို႔ရဲ႕ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ားျဖစ္ေလတဲ့ အျပာစာအုပ္ေတြထဲကလို အမ်ိဳးသမီးေတြလည္း ေယာက္်ားေတြ သုက္လႊတ္သလို အရည္ တစ္စံုတစ္ရာ ပန္းထြက္တယ္ဆိုတာက အင္မတန္ ျဖစ္ခဲလွပါတယ္။ သည္စာအုပ္ေတြ၊ သည္႐ုပ္ရွင္ေတြက ေယာက္်ားေတြက ေရးသား ထုတ္လုပ္တာမို႔ သူတို႔ စိတ္ကူးထဲကအတိုင္း ေလွ်ာက္ဖန္တီးထားတာပါ။

အထင္ရွားဆံုးကေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ၄၀၀ နဲ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ Masters and Johnson တို႔ရဲ႕ဓာတ္ခြဲခန္း သုေတသနပါပဲ။ အဲဒီ့ သုေတသနအရ ဘယ္အမ်ိဳးသမီးမွ အဲလို အရည္တစ္စံုတစ္ရာ ပန္းထြက္တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထား မရိွပါဘူး။ သို႔ေပမယ့္ မီးယပ္ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔ မိသားစုစီမံကိန္း ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳအရေတာ့ အလြန္႔အလြန္ကို နည္းပါးလွတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕မွာ အဲသလိုမ်ိဳး ပန္းထြက္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့သူကလည္း ေျပာေနၾကပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း သုေတသီတခ်ိဳ႕ရဲ႕ အလိုအရေတာ့ ဆီးလမ္းေၾကာင္းတ၀ိုက္မွာ ရိွတဲ့ Skene’s glands ေတြကေန အရည္တခ်ိဳ႕ ထြက္ခ်င္ ထြက္လာႏိုင္တယ္လို႔ အခု ၂၁ ရာစုမွာ ေျပာဆိုလာၾကပါၿပီ။

ပုဂၢလိက အေတြ႕အၾကံဳကို ေမးရင္ေတာ့ ၾကံဳဖူးပါတယ္။ တစ္သက္မွာ တစ္ခါသာ ၾကံဳဖူးတာပါ။ ဆလိမ္ကြက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အမည္ေပးထားတဲ့ ကြက္ရပ္ကို လံႈ႕ေဆာ္လို႔ ဇာတ္သိမ္းခ်ိန္မွာ ျဖစ္တာပါ။ ၾကံဳဖူးတဲ့ ဆယ္ဂဏန္းေလာက္ အမ်ိဳးသမီး အေရအတြက္မွာ တစ္ေယာက္သာ အဲဒါမ်ိဳး ျဖစ္ဖူးသလို အဲဒီ့ တစ္ေယာက္ကလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ ထပ္ျဖစ္တာ မေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး။ ျဖစ္တဲ့ ပမာဏလည္း သိပ္မမ်ားပါဘူး။ အလြန္ဆံုးမွ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္၀က္ေလာက္သာ ရိွပါတယ္။

သည္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သုေတသနေတြ အမ်ားအျပား လိုေနဦးမွာပါ။ အခုအေျခအေနမွာ ေယဘုယ် ေျပာရင္ေတာ့ အျပာစာအုပ္ေတြထဲမွာ ပါတာ အားလံုးဟာ စိတ္ကူးယဥ္ ယံုတမ္းစကားေတြခ်ည္းပါပဲ။

က်မ္းကိုး စာရင္း

1. Marriage and Family: Development and the Change by Stephen R Jorgensen, Macmillan Publishing Company, New York, 1986)
2. Human Behaviour in the Social Environment: A Multidimensional Perspective by José B Ashford, Craig Winston LeCroy and Kathy L Lortie, Wadsworth/Thomson Learning, USA, 2001, Second Edition) c, 1962
3. Family Systems in America, by I.L. Reiss, New York: Holt, 1980
4. http://www.netdoctor.co.uk/sexandrelationships/female_ejaculation.htm

Advertisements